Η πικροδάφνη εκτρέφεται και προσφέρεται ως κήπος και καλλωπιστικό φυτό στην Κεντρική Ευρώπη για περίπου 400 χρόνια, αν και αυτό το φυτό προέρχεται αρχικά από την περιοχή της Μεσογείου. Είναι ένα από τα πιο δημοφιλή φυτά σε γλάστρες στη Γερμανία, μαζί με την ελιά, την πορτοκαλιά, τον φοίνικα κάνναβης, το λουλούδι του πάθους, τον ιβίσκο και την τρομπέτα του αγγέλου.
Φύλλα και χρόνος ανθοφορίας
Τα φύλλα της πικροδάφνης είναι σκούρα πράσινα, μήκους μεταξύ 6 και 10 εκατοστών και είναι διατεταγμένα σε ομάδες των τριών σε ένα κλαδί σαν στρόβιλο. Το λουλούδι της ομπρέλας έχει πέντε σέπαλα και πέντε πέταλα το καθένα και μπορεί να δει από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο. Το χρώμα της πικροδάφνης κυμαίνεται από λευκό, κιτρινωπό έως ροζ κόκκινο και τα παλαιότερα φύλλα πέφτουν μόλις κιτρινίσουν. Τα άνθη της πικροδάφνης ανθίζουν πολύ μόνο το καλοκαίρι, ενώ τα μπουμπούκια δεν αναπτύσσονται σε χαμηλές θερμοκρασίες. Η πικροδάφνη γονιμοποιείται από πεταλούδες με μακριά δόντια, οι οποίες παράγουν κάψουλες φρούτων μήκους έως και 15 εκατοστών.
Πολλαπλασιασμό
Μια πικροδάφνη πολλαπλασιάζεται μέσω μοσχευμάτων, με τον καλύτερο χρόνο πολλαπλασιασμού από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο. Για πολλαπλασιασμό, θα πρέπει να εκτίθενται μόνο ισχυρές μύτες βλαστών που δεν έχουν άνθη.
- Οι μύτες του βλαστού κόβονται με ψαλίδι ή μαχαίρι.
- Τα μοσχεύματα τοποθετούνται σε δοχείο γεμάτο με νερό και τοποθετούνται σε σκιερό μέρος.
- Η κάτω άκρη του βλαστού πρέπει να βρίσκεται κάτω από το νερό κατά μέγιστο 5 εκατοστά.
- Ο σχηματισμός ρίζας διαρκεί συνήθως περίπου τέσσερις εβδομάδες. Μόλις οι ρίζες έχουν μήκος 1 έως 2 εκατοστά, τοποθετούνται σε γλάστρες.
Παράσιτα & Ασθένειες
Η Η πικροδάφνη μπορεί να προσβληθεί από αφίδες, έντομα λεκάνης, αλευροφόρα και καρκινώματα της πικροδάφνης. Οι αφίδες πρέπει να ελέγχονται μόνο με ψεκασμό φυτών χωρίς κρύο. Εάν υπάρχει μια μικρή προσβολή από έντομα λέπια, μπορούν να καταπολεμηθούν με ένα βρεγμένο πανί ή σφουγγάρι. Εάν η προσβολή από λέπια είναι πιο σοβαρή, η καταπολέμηση θα πρέπει επίσης να γίνεται με κατάλληλο ψεκασμό φυτών, με τη θεραπεία να πραγματοποιείται κάθε τρεις έως πέντε ημέρες.
Oleander – Τοποθεσία & Φροντίδα
Η βοτανική ονομασία της πικροδάφνης αποτελεί μέρος της φροντίδας της. Το ελληνικό nerium σημαίνει «υγρό, υγρό» και το παρατσούκλι πικροδάφνη προέρχεται από το λατινικό «oleum» που σημαίνει λάδι. Στην αρχική της άγρια μορφή, η πικροδάφνη εμφανίζεται στην περιοχή της Μεσογείου στις άκρες και στις όχθες των ποταμών. Αυτό εξηγεί τις υψηλές απαιτήσεις αυτού του φυτού σε νερό. Καλλιεργείται ως καλλιεργούμενο φυτό για περίπου τετρακόσια χρόνια και τώρα έχει γίνει αυτοφυές στις βόρειες περιοχές μέχρι την Ελιγολάνδη. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλές ως φυτό δοχείων λόγω των λουλουδιών του.
Στην πικροδάφνη αρέσει λαμπερή, ζεστή και με άφθονο νερό. Στην ιδανική περίπτωση, θα πρέπει να προστατεύεται από τον άνεμο και τη βροχή, ώστε να μπορεί να αναπτυχθεί και να διατηρήσει την πλήρη άνθησή του. Μια θέση στάθμευσης στην ανατολική πλευρά του σπιτιού είναι δυνατή, αλλά όχι απαραίτητα ιδανική. Η πικροδάφνη προτιμά τη νότια και τη νοτιοδυτική πλευρά γιατί η διάρκεια της ηλιοφάνειας και η ζεστασιά στην τοποθεσία είναι οι προϋποθέσεις για άφθονη ανθοφορία. Το φυτό χρειάζεται τακτικό πότισμα, αποφεύγοντας το πότισμα με βρόχινο νερό. Ιδιαίτερη σημασία έχει και η λίπανση, καθώς η πικροδάφνη έχει υψηλές απαιτήσεις σε θρεπτικά συστατικά.
- Η πικροδάφνη ευδοκιμεί καλύτερα σε ένα καλό μείγμα τύρφης και χώματος γλάστρας.
- Επειδή οι πικροδάφνες αναπτύσσονται καλά με ασβεστόνερο, αυτό το φυτό μπορεί να ποτιστεί και με κανονικό νερό βρύσης - αν και το βρόχινο νερό είναι σίγουρα πιο κατάλληλο.
- Το καλύτερο λίπασμα είναι το πλήρες λίπασμα, αν και ο μπλε κόκκος μπορεί επίσης να είναι πολύ χρήσιμος επειδή τροφοδοτεί τη πικροδάφνη με πρόσθετα θρεπτικά συστατικά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και επομένως ευδοκιμεί καλύτερα.
Κοπή πικροδάφνη
Με την πικροδάφνη, το κούρεμα βασικά δεν είναι απαραίτητο, αλλά τα μεγαλύτερα φυτά πρέπει να κοπούν. Είναι καλύτερο να αραιώνεται κάθε ένα ή δύο χρόνια, κατά το οποίο οι μεγαλύτεροι και πολύ παλιοί βλαστοί κόβονται ξανά στο παλιό ξύλο. Η καλύτερη στιγμή για ένα τέτοιο κόψιμο είναι μετά την ανθοφορία ή πριν πέσει το πρώτο χιόνι.
Πικροδάφνη που ξεχειμωνιάζει
Η προτιμώμενη θερμοκρασία της πικροδάφνης για το ξεχειμώνιασμα είναι μεταξύ 0 και 10 βαθμών Κελσίου. Συνιστάται γενικά να μετακινούνται τα φυτά στους χειμερινούς χώρους τους όσο το δυνατόν πιο αργά, καθώς οι κλιματικές και φωτιστικές συνθήκες σπάνια είναι βέλτιστες. Αν και η πικροδάφνη μπορεί να αντέξει τον παγετό έως τους -5 βαθμούς, υπάρχει κίνδυνος ζημιάς από τον παγετό στο φυτό κατά τη διάρκεια μεγαλύτερων περιόδων παγετού ή χαμηλότερων θερμοκρασιών. Ανάλογα με το μέγεθος του θάμνου της πικροδάφνης, είναι απαραίτητες προετοιμασίες για το ξεχειμώνιασμα σε προστατευμένους εξωτερικούς χώρους, όπως μπροστά από τοίχους σπιτιών, σε βεράντες ή σε λεωφόρους.
Ωστόσο, Η πικροδάφνη δεν είναι ανθεκτική, επομένως το ξεχειμώνιασμα σε εξωτερικούς χώρους εγκυμονεί κινδύνους για τον θάμνο. Οι εναλλακτικές περιλαμβάνουν διαμονή σε προστατευμένα αλλά μη θερμαινόμενα δωμάτια, όπως χειμερινούς κήπους, γκαράζ, υπόγεια δωμάτια ή παρόμοια. Τα ακόλουθα ισχύουν για το χειμώνα:
- όσο πιο φωτεινή τοποθεσία γίνεται με φως ημέρας
- Θερμοκρασία περιβάλλοντος μεταξύ 0 και 10 βαθμών Κελσίου
- Αν το δωμάτιο για το χειμώνα είναι σκοτεινό, η θερμοκρασία περιβάλλοντος πρέπει επίσης να είναι χαμηλή
- νερό μόνο μέτρια κατά τη φάση ανάπαυσης, αποφύγετε την υπερχείλιση
- τακτική επιθεώρηση για προσβολή από παράσιτα
- Κόψτε μόνο την επόμενη άνοιξη
- Μετά το ξεχειμώνιασμα, βάλτε το σε σκιερό μέρος για λίγες μέρες
Όταν διαχειμάζετε σε εξωτερικούς χώρους, εξακολουθούν να ισχύουν τα ακόλουθα:
- Προστατευόμενη από τον άνεμο τοποθεσία (όχι από την πλευρά του καιρού!)
- τοποθετήστε ένα χοντρό φελιζόλ ή μονωτική σανίδα κάτω από τη γλάστρα
- Τυλίξτε τη γλάστρα με γιούτα, μεμβράνη με φυσαλίδες ή φλις
- επιπλέον ταμπονάρετε και μονώνετε τη γλάστρα με άχυρο ή φύλλα
- δέστε τα πάνω μέρη του φυτού μεταξύ τους και τυλίξτε τα με προστατευτικό φλις ή καλύψτε τα με κουκούλες
- Αφαιρέστε το φυτό από το προστατευτικό του κάλυμμα σε περιόδους χωρίς παγετό
Προειδοποίηση συντάκτη
Λόγω της εξαιρετικής τοξικότητάς του, ο χυμός της πικροδάφνης δεν πρέπει ποτέ να μπει στο στόμα ή ακόμα και στα μάτια, καθώς μπορεί να προκαλέσει πονοκεφάλους, κράμπες, ναυτία, παράλυση της καρδιάς και ερεθισμό του δέρματος.
